Vaar Wel dag 2

Na een nacht waar de rust in alle huisjes wederkeerde, stonden we rond acht uur weer allemaal naast ons bed. De vroege vogels onder ons hadden al samen, net als andere jaren, koffie en thee gedronken in de keuken en hadden de tafels al gedekt. Alle anderen hadden een uurtje langer kunnen slapen en maakten daar ook dankbaar gebruik van. Tijdens het ontbijt maakten we ook onze lunchpakketten klaar zodat we niet teveel tijd verliezen met opruimen en afwassen tussendoor. We maakten een begin met het kamplied, “De Zeeman” genaamd, dat als een rode draad door ons kamp heen loopt. Daarna leerden we de volgende zinnen, die we tijdens de eucharistieviering tussen de voorbeden zingen:” De boot waarmee je vaart, vertelt je wat de bedoeling is, de boot waarop je vaart vertelt je wat er wordt gevraagd”! Na afloop van het ontbijt deden we een oproep wie ons vrijwillig wilde helpen met de afwas en tot onze grote verbazing waren de oudere jongens in de meerderheid.

Om kwart voor 10 werd de klok geluid. De broeder had de scharnieren bij de klok opnieuw ingevet en geolied waardoor het luiden weer gesmeerd ging. Ook deken Bouman arriveerde deze morgen op ons kamp.

Om 10.00 uur begon de eucharistieviering. Op een hele praktische en kindgerichte wijze pakte de deken de eucharistieviering aan en legde uit wat hij deed en waarom hij dat zo deed. Zo kregen we zicht op het priesterschap en bepaalde tekenen en rituelen die er tijdens de mis plaats vinden.  Menigeen kon zijn hart ophalen omdat hij zo goed uitlegde wat de bedoeling was. Het was niet alleen handig voor jong maar ook voor ons ouderen kan een opfrisbeurt nooit kwaad. De viering was open en toegankelijk en er werd rekening gehouden met de niet gelovigen of de gelovigen van een ander geloof. De deken maakte ook samen met ons een vertaalslag van het kampthema: “Vaar wel” naar het evangelie van deze dag over de wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging.

Na de eucharistieviering werden de ballonnen opnieuw gevuld met verschillende boten en werden deze opnieuw opgehangen. De deken viel de eer te beurt dat hij het startschot mocht blazen van de volwassen deelnemers van het kamp. En hij blies raak en had meteen prijs! Het oorlogsschip viel hem ten beurt. Kijken wat dit schip hem vertellen kan. Alle andere ouders volgden hem en zo zijn alle boten en schepen verdeeld en zijn de groepen gemaakt.

Ondertussen was er al een hele groep het voetbalveld opgetrokken en zien we dat onze oudere jeugd de (spel)leiding overneemt en zo op elkaar is ingespeeld dat het helemaal vanzelf gaat. Er is voor ieder wat wils, zo gingen ook enkele een ander spel spelen, verven of spelen met de lego.

Er was ook goed nieuws binnengekomen over Michele zijn rugzak. Via Facebook en familie van Michele, was de persoon die de rugzak had gevonden in contact gekomen met Michele en is alles weer terecht! Onze dank aan de eerlijke vinder!

Op een gegeven moment was het tijd voor de lunch en wat drinken. Na al het sporten was dit zeer welkom en werd er heerlijk gegeten. Het zonnetje scheen volop en we genoten met volle teugen.

Na de lunch speelden we weer ouderwets slagbal. Het veld was klaar gemaakt en de twee teams werden zorgvuldig samengesteld. Fanatiek werd er geslagen en gevangen. Uiteindelijk bleek een van de twee ploegen toch een betere tactiek te hebben en ze liepen dan ook flink uit. Maar slagballen in het zonnetje maakt dorstig en een kleine drinkpauze gaf iedereen weer frisse moed.

Toen kwam er nog een ander goed nieuwtje, de snoepmand gevuld met snoepzakjes arriveerde. De snoepzakjes is ook een jaarlijks terugkerend gegeven. Dit zakje is gevuld met van alles en nog wat, van toffee tot zoute krakeling, als het zakje op is dan is het op en is er verder geen snoep meer deze week. Er zijn kinderen die het zakje meteen helemaal leeg snoepen, maar er zijn er ook die het zuinig aan doen. Ook wordt er druk geruild en gedeeld. Een feest om te zien hoe verschillend iedereen hier mee omgaat.

Het spel paard en ruiter werd ook hier uitgelegd en gespeeld. Net als in Nepal is het een daverend succes. Het blijft een leuk spel waar iedereen met veel plezier aan mee doet. Je ziet leuke koppels ontstaan en soms ook koppels waarbij paard en ruiter niet voor elkaar onder doen. Er zijn er ook, die het spel liever van een afstandje bekijken en genoten van het plezier waarmee de jeugd en ook een aantal ouderen in de rondte renden.

Ook werd er geoefend met de liedjes en de dansjes zodat op slotdag iedereen er staat. ’s Avonds werd heerlijk gegeten waarna de jeugd heerlijk buiten ging spelen. Oefenen met slaan, voetbal trucjes en badmintonnen. Het was een prachtige rustige avond.