Vandaag was de laatste dag van ons samenzijn. Vlugger dan verwacht was ’t weer tijd om te vertrekken, maar eerst vond onze traditionele ‘familiedag’ nog plaats
Al jarenlang sluiten we ons kamp af met een heuse spellenmiddag met het kampthema als uitgangspunt. Dat betekent dat alle spelen zijn uitgewerkt aan de hand van het thema blik.
De jongeren verheugen zich altijd op deze dag, sommige ouderen wat minder! Want de opzet is dat jong en oud meedoet aan ons spellenparcours en niet alle ouders staan daarom te springen want dat betekent kruipen, springen, rennen, gooien, dansen, zingen enzovoorts en dat valt niet altijd mee.
We begonnen de dag na het ontbijt eerst met een groepsfoto als aandenken aan kamp 2013, smeerden daarna ons lunchpakket zodat de eetzaal, net als de slaapzaal, voordat de ouders zouden komen gepoetst kon worden. Ook hierin steekt de jeugd steeds vaker (van)zelf de handen uit de mouwen en worden wij steeds meer overbodig.
Vandaag was er ook een mis met kapelaan Blom. Hij nam dit keer een zelf gekleid poppetje mee dat hij had laten inblikken bij Jamin. Mattie mocht de blikopener hanteren en toen kwam het gekleide poppetje tevoorschijn. De boodschap van kapelaan was kort samengevat: dat we voorzichtig moeten zijn met de blikken die we naar een ander gooien, omdat we iemand zonder dat we het willen of weten blijvende ‘indrukken’ kunnen toebrengen. Dat liet hij ons zien door het hoofd van het kleipoppetje in te drukken.
Na de mis ruimden we met zijn allen alles op, pakten het laatste in en zetten alles klaar voor als de ouders, broertjes, zusjes en andere gasten zouden komen. Daarna lunchten we als groep voor het laatst met zijn allen onder de grote boom op het immens grote grasveld.
Om 14u stond de koffie, de thee en de overheerlijke cake van de moeder van Marieke klaar op het grasveld en kon de ontvangst beginnen. Alle gasten werden opgewacht door Janneke en Noëlle, daar werden eerst ‘de knijpers’ getrokken, die aangeven in welke groep je zit.
Er waren ook wat kinderen die op de uitkijk gingen staan en vol spanning wachtten op hun ouders. De grootste meute bleef echter gewoon op het gras liggen en ging doodgemoedereerd verder met hun eigen spel, totdat het startsein werd gegeven en de spellenmiddag kon beginnen.
Zeven spellen stonden klaar op het veld, en de groepen rouleerden van spel naar spel: conservenblikken, soepblikken, blikveld, blikopeners, blikvangers, blikwerpers en ingeblikten. De sfeer was goed, iedereen deed mee en hielp elkaar en hield rekening met elkaar. De allerjongsten kwamen ook aan hun trekken. Behalve de spellen zo goed mogelijk te spelen, was de opdracht ook voor alle teams om een eigen yell te bedenken.
De Koekblikken |
De Snoepblikken |
De Groenteblikken |
De Soepblikken |
De Drankblikken |
De Verfblikken |
De Fruitblikken |
|
De jaarlijks terugkerende barbecue werd weer verzorgd door een paar enthousiaste vaders, terwijl ondertussen een aantal moeders in de keuken voorbereidingen troffen voor de rest. Ieder jaar nemen de families van thuis allemaal verschillende salades mee. Op die manier ontstaat er iedere keer weer een compleet lopend buffet, waar iedereen zijn vingers bij aflikt en ook een steentje aan heeft bijgedragen.
Na het avondeten was het tijd voor het hoogte punt van deze laatste kampdag, namelijk het presenteren van de liedjes met het bijbehorende dansje: Open je blik, Breng aan ’t Licht, Blikken gooien, Welke blik gooi jij, Hebzucht en Blikveld.
“Open je Hart” |
|
“Breng aan het Licht” | |
“Blik gooien” | |
“Welke blik gooi jij?” | |
“Hebzucht” | |
“Blikveld” |
Daarna werd nog de winnaar bekend gemaakt van het spellencircuit: dat waren dit jaar de Snoepblikken.
We sluiten dit kamp af met een diep gevoel van dankbaarheid! Wat waren het fijne dagen; de saamhorigheid, en eensgezindheid waren deze dagen duidelijk voelbaar. Met een tevreden gevoel zwaaien we iedereen uit en begint voor ons de grote schoonmaak. Moe maar voldaan keren we daarna terug naar huis.