Kerstverhaal 2017

Stap voor stap samen op weg

Al jarenlang mogen wij op kerstavond een gezinsmis verzorgen, die helemaal afgestemd is op de kinderen en jeugd die met hun familie kerstmis komen vieren in de kerk. Dat betekent vele uren van voorbereiding. Zo wordt het drukwerk verzorgd, de toneelkleding op maat gemaakt, het toneelspel geoefend, koorrepetities gehouden en nog allerlei andere aspecten die door de leden van familiekoor Chrisko worden uitgevoerd om de Kerst-mis vorm te geven. Dat doen wij met plezier, omdat dit hele traject van voorbereiding voor onszelf ook een bijzondere manier is om ons voor te bereiden op de komst van het kindje Jezus. Extra bijzonder was het dat we het kerstspel dit jaar twee keer hebben mogen uitvoeren: één keer op kerstavond in de Pancratiuskerk en één keer op tweede kerstdag in de St. Martinuskerk in Welten. In eerste instantie zeiden we ‘nee’ tegen de tweede keer, omdat dit niet gepland was. Toen deken Bouman echter na de gezinsmis op kerstavond vroeg of het niet nogmaals uitgevoerd zou kunnen worden,  hebben we er even over nagedacht en zeiden we, na goed overleg met alle betrokkenen, toch nog van harte ‘ja’. Zo gezegd, zo gedaan. Het vroeg de nodige planning en een extra vroege start voor de mannen van het geluid en de toneelspelers, maar uiteindelijk konden we ook op tweede kerstdag het prachtige kerstspel spelen en zingen.

Ieder jaar bekijken wij in ons kerstspel het eeuwenoude verhaal vanuit een ander perspectief. Deze keer gingen we stap voor stap met Jozef en Maria op weg. We zagen hoe zij, zonder te weten waartoe het zou leiden, beiden gehoor gaven toen een engel van God hen bezocht. Beiden hadden veel vragen over hoe het allemaal zou gaan en hoe hun leven eruit zou gaan zien nu zich iets heel anders aandiende dan zij in gedachten hadden gehad. Ondanks alle bedenkingen en moeilijkheden die zij voorzagen, zeiden beiden ‘ja’ en gingen ze samen in geloof op weg, vertrouwend op God’s voorzienigheid.

 

Onderweg klopten zij aan bij menig herberg met de vraag of daar nog plaats was voor hen. De herbergiers lieten de hoogzwangere Maria en Jozef met een keihard ‘nee’ in de kou staan, omdat zij géén ruimte meer hadden voor hen.

Eén van hen wees echter op een stal even verderop in het veld. Dankbaar voor dit dak boven hun hoofd, namen zij hier genoegen mee. Zo werd Gods eigen zoon, het kindje Jezus, die nacht in een stal, in liefde en geloof in hun midden geboren.

Ook anderen in het verhaal kregen een teken en werden opgeroepen om op weg te gaan. De herders werden namelijk bezocht door een engel die hen vertelde dat ze een pasgeboren Koning zouden vinden in een stal. Ze hadden 1000 redenen kunnen hebben om hier geen gehoor aan te geven. Bijvoorbeeld dat het veel te koud was, dat een koning heus niet in een stal geboren wordt, en nog veel meer. Zij voelden zich echter zó aangesproken door de engel, dat ze gehoor gaven aan de boodschap en deze ter harte namen en op weg gingen om de pasgeboren Koning te zoeken.

De drie koningen kregen op een hele andere manier een teken. Zij zagen een bijzondere ster aan de hemel verschijnen waarvan al jaren gezegd werd dat deze de geboorteplek van een nieuwe Koning zou aanduiden. Ook zij hadden hun bedenkingen kunnen hebben, maar gingen in plaats daarvan op weg en namen het teken hoog aan de hemel bloedserieus. Ook zij gingen tóch stap voor stap op weg, gehoor gevend aan de oproep die zij innerlijk ervaren hadden. Niet wetend waarheen de ster hen precies zou brengen.

Zowel de herders als de koningen vonden uiteindelijk de pasgeboren Koning in de stal. Ze zagen het Lam van God liggend in een kribbe gevuld met stro. Hun ja-woord werd beloond. Het kind verlichtte met Zijn Licht hun hart en veranderd keerden zij weer naar huis terug. Jozef en Maria hadden nog een heel leven voor zich, waarvan ze niet wisten hoe het verder zou verlopen. Maar ze vertrouwden erop dat God zelf met hun op weg was en dat Hij met Zijn tekenen hen de weg door het leven zou wijzen.

Na het zien van dit ontroerende kerstspel, met een echte baby Jezus, kon je als toeschouwer niet anders dan jezelf een aantal vragen stellen. Zou ik in staat zijn geweest om zo eenvoudig ‘ja’ te zeggen? Had ik, zoals Jozef, de openheid van hart kunnen hebben om in zo’n vreemde situatie te vertrouwen op wat een engel in een droom mij kwam zeggen? Heel makkelijk kunnen we voor onszelf deze vragen aan de kant schuiven, omdat we weten dat dít ons niet gevraagd zal worden. God heeft tenslotte ruim 2000 jaar geleden al de mensen verkozen die Hem met dit plan zouden helpen.

Maar… we kennen het vervolg van Gods plannen niet. Ieder van ons is een onderdeel in Gods plan! Allemaal zijn wij gewild door God om Hem te helpen de hemel op aarde mogelijk te maken. De vraag is alleen of wij God herkennen in de tekenen die wij in ons leven krijgen? Het zal misschien geen engel zijn, maar wat als de buurman aan de deur staat en ons een ‘boodschap’ komt brengen? Wat als wij in een droom een teken krijgen? Wat als iemand uit onze omgeving of zelfs een vreemde onze hulp vraagt? Herkennen wij de tekenen zoals die ons worden aangereikt en wat doen we er vervolgens mee? Hebben wij in ons hart en onze geest de ruimte om Gods boodschap van harte te kunnen ontvangen? Zijn we in staat om ‘ja’ te zeggen en ja te doen als we voelen dat we innerlijk worden aangesproken? En bovenal: zijn wij in staat om onze eigen ideeën en plannen los te laten ten gunste van een ander die ons om hulp vraagt? Vele vragen, die zomaar in je op kunnen komen naar aanleiding van dit verhaal dat tot je verbeelding spreekt.

Door het kleine en eenvoudige ‘ja’ van Jozef en Maria ontvouwde zich een groots plan. Wij kunnen dus nooit weten welke gevolgen ons ‘ja’ of ‘nee’ heeft, voor onszelf of voor degene die ons de vraag komt stellen. Maar als we die antwoorden geven waartoe we ons innerlijk aangesproken voelen, ongeacht de boodschapper en alle bedenkingen die we erbij hebben, dan zijn we echt eenvoudig en zijn we ‘medewerkers naar Gods hart’.

In die zin kunnen Jozef en Maria een voorbeeld voor ons zijn. We mogen net als zij erop vertrouwen dat als we vol vertrouwen in het diepe durven springen en ons veilig weten aan Gods hand, ook al roept alles in ons “nee dat wil ik niet of dat kan ik niet”, voor Gods liefde niets onmogelijk is. We weten God ook aan ónze zijde als we ‘ja’ zeggen tegen wat er van ons gevraagd wordt. Stap voor stap kunnen ook wij met Hem op weg gaan… iedere stap heeft genoeg aan zichzelf en het zal gaandeweg vanzelf duidelijk worden wat de volgende stap zal zijn, als we maar op Hem durven te vertrouwen, zoals de herders en de drie wijzen, en onze eigen wijsheid achterwege durven te laten.

 

Wie het hele kerstspel wil zien kan dat hier terugkijken: