Op zondag 15 april vond in het gemeenschapshuis Heksenberg onze Nepaldag plaats. Er waren de nodige voorbereidingen aan vooraf gegaan. Maar gelukkig hoefden onze 30 handen die naar Nepal gaan (het zijn er trouwens dit jaar 32) dat niet allemaal alleen te doen. Ook deze keer kregen zij hulp van bakkende moeders, sjouwende vaders, hulpvaardige broers en zussen, die zich allemaal inzetten voor deze activiteit waarmee we geld op wilden halen voor de bouw van een kleine middelbare school in Thali, het dorp waar we vorig jaar aan de basisschool gewerkt hebben. Het is best nogal wat, dat zo veel gezinsleden de handen uit de mouwen staken om te helpen. Velen van hen zouden namelijk nèt zo graag in de schoenen van de Nepalgangers staan en zelf naar Nepal gaan om daar mee te helpen bouwen. Als je namelijk de enthousiaste verhalen hoort krijg je al snel de smaak te pakken en krijg je zin om ter plekke mee te gaan helpen. Toch is het niet voor iedereen weggelegd en daarom zijn we heel blij dat iedereen op zijn eigen plek, zijn eigen steentje kan bijdragen en zo op geheel eigen wijze deel uit maakt van onze Nepal groep.
 |
 |
Het was bij de start van de dag nog even wachten op de bezoekers, maar dat gaf ook tijd om er in te komen. In de tussentijd konden de broers en broertjes, zussen en zusjes die standby waren om te helpen, ook zelf al even een voorproefje nemen. Ze maakten momo’s in de momo-workshop. Het pakketje dat we momo noemen, werd gestoomd in een stoompan en na 17 minuten konden de zelfgemaakte momo’s geproefd worden. Het zag er een beetje uit als ravioli, maar het smaakte héél anders.
Anderen knoopten zelf alvast een vriendschapsarmbandje, om te oefenen. Dat zijn hele mooie armbandjes die gemaakt worden van hele kleine draadjes die je als het ware in elkaar moet vlechten. Het is niet zo moeilijk, maar je moet er goed je aandacht bij houden anders raak je al gauw de draad kwijt!
Langzaam maar zeker stroomden de bezoekers binnen. Het was ontzettend leuk om te zien hoe de kinderen die met hun ouders deze dag bezochten zich overgaven aan de Nepalese dansles. Het enthousiasme straalde er zowel bij degenen die het voordeden als bij de kinderen vanaf.
 |
Er waren ook heel veel mensen die een creatieve hennatekening op hun hand lieten maken, dat blijft toch iets bijzonders, wat we hier eigenlijk niet kennen. Met grote concentratie lieten de bezoekertjes zich door onze jeugd uitleggen hoe je van kleine zelfgemaakte baksteentjes een muurtje moet metselen of hoe je een armbandje kunt knopen.
 |
 |
 |
 |
Buiten kon je je energie kwijt door mee te doen aan een aantal actieve spellen. Deze spellen stonden natuurlijk in het teken van onze aanstaande bouwactiviteiten. Het principe van aannemen en doorgeven, wat door de Nepalgangers in Thali regelmatig is toegepast voor het verplaatsen van héle grote stapels stenen, werd nu in het klein en met wat lichtere materialen door de kinderen geoefend.
 |
Iemand wees ons erop dat het logo van Himalayan Care Hands eigenlijk ons aannemen&doorgeven systeem illustreert. Nadat we het eens goed onder de loep hadden genomen, zagen we dat je dit inderdaad zo zou kunnen zien.
Voor de volwassenen was er twee keer een presentatie over Nepal en het project in Thali, waarin Albert vertelde over de omstandigheden waarin Nepalese mensen moeten leven. Hij maakte ons ervan bewust dat mensen in Nepal zichzelf niet zielig vinden omdat ze weinig geld of bezit hebben. Alleen door slechte gezondheidszorg en matig onderwijs worden ze geconfronteerd met hun gebrek, want ze kunnen niet betalen voor betere zorg en kunnen hun kinderen vaak niet naar goede scholen sturen.
 |
Aan het einde van de middag konden we het met recht een geslaagde dag noemen, want in totaal hebben we toch €908 euro opgehaald, die we kunnen besteden aan bouwmaterialen in Thali. Na het opruimen hebben we met alle helpende handen afgesloten met een gezellige maaltijd. Gelukkig waren er twee vooruit gegaan om de tafels klaar te maken, want op drieëndertig personen is geen enkel huishouden ingericht. Al met al was het voor iedereen een hele leuke en gezellige dag, die niet alleen geslaagd is, maar ons inziens ook voor herhaling vatbaar is!
 |