Nepallessen 2019

Nepal… Nog maar drie maanden en dan is het zover. Voordat onze vijftien paar handen het vliegtuig in kunnen stappen, moeten we echter nog het nodige geld inzamelen. De parochies van Heerlen Zuid en Heerlen Noord voelden zich tot ons project aangetrokken en wilden hun best doen om ook geld voor ons te verzamelen. Niet alleen de kerkgangers van deze parochies droegen hun steentje bij, maar ook sommige scholen zetten in deze Vastenperiode hun beste beentje voor.

Daarvoor ontwikkelden we een tweetal lessen, namelijk een les voor de onderbouwleerlingen en een les voor de bovenbouwleerlingen. Het is een hele uitdaging om een les te ontwikkelen die bij het niveau van de kinderen past. Gelukkig hadden we de nodige expertise in huis en zo hadden de nieuwbakken leerkrachten, die ook mee gaan naar Nepal, al vrij snel een leuke les voorbereid. Twee aan twee gingen ze daarna op pad om deze lessen te geven.

De communicanten en vormelingen van de Parochie Schandelen kregen de vuurdoop en waren het eerst aan de beurt. De week erna gingen we naar de groepen drie, vier en vijf van basisschool Gerardus Majella. Terwijl we soms halsbrekende toeren uithaalden om de beamer aan de praat te krijgen of nog met de computer stoeiden om de PowerPoint te kunnen tonen, druppelen de kinderen al binnen. De een wat verlegen, terwijl de ander vrank en vrij op ons af stapte met de vraag “Wat komen jullie doen?”. We hielden de kinderen altijd even in spanning tot het echt tijd was om te beginnen en startten dan met de volgende, veelzeggende, dia:

Nepallessen-2019-8

Deze dia roept bij veel kinderen al vragen op en het leuke is dat hierdoor het enthousiasme van kinderen vaak al groot wordt om mee te doen met de les. Ze zien de juf(fen) immers op de foto staan en zijn heel benieuwd naar de verhalen. Zo klonken er vaak kreten van herkenning of werden er juist vragen gesteld over wie al die mensen toch waren en waar Nepal eigenlijk lag. Vaak begonnen we de les met het begrip ‘helpen’ en daarbij is het heel leuk om te horen wat kinderen daar zoal over te vertellen hebben. In alle eenvoud zeggen ze, alsof het de normaalste zaak van de wereld is: Helpen is niet altijd even leuk, spelen is véél leuker! En natuurlijk is dat met momenten ook zo. Totdat je (in)ziet hoe blij je iemand kunt maken met je hulp, dan wordt het een heel ander verhaal.

De slogan “Dertig handen helpen Nepal” kan in tweeën gesplitst worden in: ‘dertig handen’ en ‘helpen Nepal’. Precies zo hebben we onze les ook opgebouwd. Eerst stelden we de dertig handen voor en daarna vertelden we iets over ons project. We stelden onszelf voor met het filmpje van een paar jaar geleden. Kennen jullie het nog? Kijk maar eens mee!

Na het filmpje vragen we altijd wat kinderen gehoord hebben. Één van de kinderen zei: “Juf, die meneer praat een andere taal..!”. Tja, we snappen nu eindelijk waarom het Limburgs op televisie altijd ondertiteld wordt! Gelukkig waren er altijd wel een aantal kinderen die wel iets verstaan of begrepen hadden en al snel kwamen we daardoor op ons project uit en staken we van wal met onze les.

Nepallessen-2019-13 Nepallessen-2019-12
Nepallessen-2019-14 Nepallessen-2019-15
Nepallessen-2019-11

In de onderbouw lieten we de kinderen altijd de bovenstaande foto’s zien. We vergeleken de Nepalese situatie met die van ons en vroegen om te bedenken op welke wijze we de mensen in Nepal zouden kunnen helpen. De vindingrijke oplossingen die kinderen hebben voor de verschillende gebreken, waren leuk om te horen. De samenvatting van één van de kinderen was als volgt: “Maar er moet wel veel geholpen worden daar!”. Ook de diepzinnige vragen die kinderen kunnen stellen zijn leuk: “Waarom wonen die mensen dan daar? Kunnen ze niet verhuizen?” Een simpele vraag die veel impliceert. Geld is steeds belangrijker in onze wereld, maar het is niet altijd voor iedereen voor handen. Daar hoef je niet voor naar Nepal te gaan, want het is ook in onze samenleving een issue. Daarom is het belangrijk dat kinderen gaan beseffen hoe rijk wij eigenlijk zijn. Hoeveel voorzieningen wij hebben die wij als vanzelfsprekend ervaren, maar die bijvoorbeeld in Nepal niet vanzelfsprekend zijn. Juist door dit besef kunnen ze leren tevreden te zijn met wat ze hebben en leren genoegen nemen met wat minder. Een belangrijke levensles die wij allemaal, stuk voor stuk, in Nepal leerden door letterlijk back to basic te gaan. Hoe rijk zijn wij niet en hoe vaak vergeten we dat en realiseren we ons dat helemaal niet. Precies dat willen we graag doorgeven in dat kleine half uurtje dat we tot onze beschikking hebben!

Nepallessen-2019-16 Nepallessen-2019-17
Nepallessen-2019-18 Nepallessen-2019-19
Nepallessen-2019-7 Nepallessen-2019-5

In de bovenbouw pakten we het iets anders aan. Hier startten we met de bovenstaande quiz. De kinderen vinden deze interactieve quiz altijd erg leuk en hopen dat ze goed gokken. De hoofdstad van Nepal blijft steeds opnieuw een lastige… “New York hé juf! Dat weet ik zeker!”. Nou, dat kind moesten we helaas teleurstellen, het is en blijft het prachtige…! Nee, de antwoorden van de quiz, zullen we pas aan het einde van dit bericht delen! En dan zijn we benieuwd hoeveel vragen jullie goed hadden!

Nepallessen-2019-9

Na de quiz spraken we met de leerlingen over de doelgroep waarvoor wij werken. Ieder kind in de klas heeft wel een of andere droombaan voor ogen. De toekomstige metselaars, dierenartsen, verpleegsters, kapsters en dokters in spé keken ons met grote ogen aan toen wij vertelden dat deze dromen voor veel kinderen in Nepal een onmogelijke zaak zijn. Unaniem vinden ze dat zielig voor hen en snappen ze maar al te goed dat het dus belangrijk is om ook de middelbare school te bouwen, zodat vervolgonderwijs tot de mogelijkheden behoort ook voor de kinderen van de laagste kaste. Toegang krijgen tot vervolgonderwijs opent voor hen deuren die normaal gesloten blijven.

Door het bovenstaande campagnefilmpje gaat dit ‘bouwen’ aan een betere toekomst nog meer leven voor de kinderen. En het is erg leuk dat er, in welke groep dan ook, steeds wel één leerling is die het ‘rode puntje’ op het voorhoofd opvalt dat we in Nepal zo vaak tegen komen. De tika ontvangen wij ook vaak bij aankomst in Thali, als teken van bescherming en saamhorigheid. Ook het zitten op de grond en de slechte vloeren vallen de kinderen op. De foto’s komen in een vrij snel tempo voorbij, maar het lukt de kinderen om gedetailleerd te blijven kijken en eruit te halen wat hen opvalt.

Als het had gekund, waren we inmiddels dan ook al zeker met 50 paar handen naar Nepal gegaan. Want in elke groep zijn er kinderen die vragen of ze niet met ons kunnen gaan. Ook zij zouden graag mee willen bouwen, net als wij. Als wij hen uitleggen dat dit helaas niet mogelijk is, maar zij dat wel op geheel eigen wijze hun steentje bij kunnen dragen, zijn de reacties niet van de lucht. Een paar hartverwarmende reacties willen we jullie niet onthouden, omdat we ze zo leuk vonden:

“Ik heb twee spaarpotten. Dan kan ik er ééntje zelf houden en de andere in het doosje doen!” of “Als het van mama mag, maak ik mijn hele spaarrekening leeg!” of “Ik krijg elke week van oma zakgeld, dat ga ik nu in het potje doen,  juf!”of “Mijn straat wil vast ook wel helpen juf! Ik ga wel langs de deuren!”. Als het aan de kinderen ligt, worden kosten nog moeite gespaard en zullen ze alles doen om hun steentje bij te dragen.

Nepallessen-2019-23 Nepallessen-2019-3
Nepallessen-2019-1 Nepallessen-2019-10

Hierna sloten wij de les af met een doe-opdracht. Bij de vormelingen en communicanten maakten we wensvlaggetjes in de kleuren van de vlaggetjes die je in Nepal overal ziet wapperen. Op deze zogenaamde wensvlaggetjes schreven de leerlingen zelf op wat zij de kinderen in Nepal toewensten. We zullen deze vlaggetjes zeker in onze koffers meenemen en ophangen in de school in Thali.

Nepallessen-2019-6

Op basisschool Gerardus Majella sloten we de les af met ons eigen liedje: ‘Colours!’ Dit liedje gebruikten we in Nepal om de kinderen van de basisschool de kleuren in de Engelse taal aan te leren. Hier in Nederland hadden de kinderen het liedje ook snel onder de knie en zongen ze uit volle borst mee. En dat terwijl we zelf tijdens het zingen dachten: “Wat klinkt het toch gek?” Achteraf bleken we de tweede stem aan het zingen te zijn in plaats van de melodie! Maar ach de kinderen maalden daar niet om, ze hadden het niet eens gemerkt. We zullen maar zeggen; volgende keer beter…!

Nepallessen-2019-4 Nepallessen-2019-2

Al met al durven we te zeggen dat we een aantal fijne lessen hebben mogen geven. Het geld dat we eraan overhouden is natuurlijk mooi meegenomen, maar het allerleukste is toch het plezier dat we hier zelf aan beleefd hebben. Wat is er nu mooier dan enthousiaste kinderen die goed mee doen, of het nu Nederlandse kinderen zijn of Nepalese. Hun ontvankelijkheid werkt aanstekelijk en we zijn blij dat we de kinderen op deze manier nog een boodschap kunnen meegeven, daar geven we graag onze vrije tijd aan! Want Nepal… ja, dat verrijkt ons leven en daar willen we graag volmondig van getuigen!

PS. De antwoorden op de quiz zijn: Azië, Kathmandu, rood-blauw-wit, verschillend! 

1 gedachte over “Nepallessen 2019”

Reacties zijn gesloten.