Lourdes 2018 – Dag 6

Vandaag alweer de laatste dag in Lourdes. We begonnen vandaag met een vroege kerkdienst, omdat we al in de ochtend naar het vliegveld zouden vertrekken. In de afscheidsmis stond de priester stil bij hoe de week hier in Lourdes verlopen was. Zo hebben we meerdere malen samen stil gestaan bij het verhaal van de bruiloft te Kana. Iedereen heeft zich kunnen afvragen waar, wanneer en hoe de wijn in zijn eigen leven mogelijk opgeraakt is. Als het goed is, hebben we tijdens ons verblijf in Lourdes ervaren dat het stilstaande water weer in wijn veranderd is. Dat hebben wij in ieder geval als groep en ook ieder voor zich ervaren: we hebben in Lourdes en bij elkaar op verhaal kunnen komen. Dat heeft ons verbonden en nieuwe energie en kracht gegeven. Als boodschap kregen we dan ook van deze priester mee dat we nu deze wijn bij thuiskomst weer mogen verder geven aan de mensen om ons heen. Op deze manier kunnen we onze feestelijke stemming delen met onze naasten en kunnen we allemaal gesterkt op weg.

Lourdes-2018-dag-6-1 Lourdes-2018-dag-6-2
Lourdes-2018-dag-6-3 Lourdes-2018-dag-6-6
Lourdes-2018-dag-6-5 Lourdes-2018-dag-6-4

Na de mis liepen we, soms met een omweg langs de grot, terug naar het hotel om onze koffers naar de lobby te brengen en ons klaar te maken voor vertrek. We hebben allen genoten van deze dagen in het prachtige heiligdom, maar het was nu toch echt tijd om het achter ons te laten. Maar wie weet voor hoe lang, wie zal het zeggen…! De een weet al zeker dat hij de volgende keer weer van de partij zal zijn, de ander twijfelt nog en een enkeling weet al zeker dat dit de laatste keer was, gezien de leeftijd en het lichamelijk ongemak. Voor nu hebben we in ieder geval mooie herinneringen in onze rugzak zitten, die niemand ons meer kan afpakken!

Lourdes-2018-dag-6-7 Lourdes-2018-dag-6-8
Lourdes-2018-dag-6-9

Om de wachttijd te verkorten zongen we op verzoek van mevrouw Theulings nog hét Lourdeslied, terwijl we allemaal in de lobby zaten. Iedereen stemde mee in en zo klonk even later ‘te Lourdes op de bergen’, het lied dat in vogelvlucht het verhaal van Bernadette vertelt. Van het ene lied kwam het andere en zo zongen we ook nog het lied ‘Sterre der Zee’, dat iedereen uit het hoofd mee kan zingen. Daarna brachten de leden van ensemble Chrisko nog een paar kampliedjes ten gehore en werden zelfs bij een liedje de tafels en de stoelen aan de kant geschoven, omdat de meisjes er nog een dansje bij konden laten zien. Al zingende vloog op deze wijze de tijd voorbij en riep Joke ineens: “De bus is er!”

Lourdes-2018-dag-6-11 Lourdes-2018-dag-6-12
Lourdes-2018-dag-6-13 Lourdes-2018-dag-6-14
Lourdes-2018-dag-6-10

De meisjes stelden voor om de koffers te verplaatsen met behulp van het ‘aannemen en doorgeven-systeem’. Dit systeem gebruikten ze in Nepal om stenen te verplaatsen. Hierbij gaat iedereen in een lange rij staan en geven zij de spullen aan elkaar door. Hierdoor hoeft niemand onnodige meters af te leggen, waardoor de nodige tijd werd bespaard. Daarnaast is het werk hierdoor minder zwaar en kan ieder zijn steentje bijdragen, sterk of niet. Zo ook vandaag: alle koffers werden razendsnel in de bagageruimte van de bus geladen. De Franse chauffeur was duidelijk tevreden met onze hulp, want hij zei met regelmaat: ‘Bon, Bon!’

Lourdes-2018-dag-6-15 Lourdes-2018-dag-6-16

Eenmaal op het vliegveld aangekomen, verliep alles voorspoedig en na het inchecken, de douanecontrole en heel even shoppen of een kop koffie konden we al aan boord. Zo kwam het einde van deze reis steeds sneller in zicht!

Lourdes-2018-dag-6-17 Lourdes-2018-dag-6-18
Lourdes-2018-dag-6-19 Lourdes-2018-dag-6-20

Na een voorspoedige landing, die stukken minder ‘bumpy’ was dan de landing op de heenreis, zagen we de thuisblijvers al op het platte dak van het vliegveld staan. Ze bleken al minstens een uur daar te hebben gestaan en waren hartstikke blij om ons weer te zien. We moesten echter nog even wachten tot we hen in de armen konden sluiten.

Lourdes-2018-dag-6-21 Lourdes-2018-dag-6-22

Eerst moesten namelijk de koffers opgehaald worden. Aan het begin van de week heeft ieder van ons een lintje om de koffer vastgemaakt als herkenningsmiddel voor het hotel waarin wij sliepen. Ieder hotel had zijn eigen kleur en dit maakte het voor de brancardiers gemakkelijker om bepaalde koffers op de goede plek te krijgen. Hotel Roissy was herkenbaar aan de blauwe lintjes. Bij aankomst in Lourdes durfden we echter niet zomaar alle koffers met een blauw lintje van de band af te halen, omdat we niet zeker wisten of we met alleen onze groep in hotel Roissy zouden slapen. Het zou namelijk zo kunnen zijn dat er meerdere groepen in één hotel lagen en dat deze mensen dan hun koffers kwijt zouden zijn. Aan het einde van de week hebben we echter z’n vriendschapsband met ieder in het hotel opgebouwd, dat het ophalen van de band velen malen sneller kon gaan: alle blauwe lintjes werden van de band afgehaald en aan de rechtmatige eigenaar teruggegeven.

Lourdes-2018-dag-6-23

Met gemengde gevoelens namen we hierna al afscheid van elkaar. Sommigen van ons gaan alleen naar huis, omdat er niemand op hen wacht en dat is niet altijd als gevolg van hun eigen keuze. Het is hen overkomen in het leven, omdat bijvoorbeeld een partner wegviel. Dan is het beslist niet makkelijk om na zo’n fijn samen zijn bijvoorbeeld weer alleen aan tafel te moeten gaan. Anderen weten dat de ‘plicht’ weer roept en dat ze morgen gelijk aan de bak moeten op het werk of op school. Weer anderen weten dat hen in de thuissituatie vervelende dingen te wachten staan, waar ze aan dienen te gaan staan. Echter één ding is zeker, ondanks dat iedereen lichamelijk moe is, zijn we geestelijk opgeladen en gaan we gesterkt naar huis.

Lourdes-2018-dag-6-24 Lourdes-2018-dag-6-25

De dagen zijn omgevlogen en er zijn onvergetelijke banden gesmeed waar we nog lang op kunnen teren. Met een dankbaar en tevreden hart kijken we terug op onze tijd in Lourdes. We willen eindigen met de woorden die we zo vaak gehoord hebben deze week en waarvan we uit eigen ervaring weten dat ze waar zijn en werken, als je ze durft toe te passen in je leven: “Doet maar wat Hij u zeggen zal!” Oftewel in andere woorden: “Doet maar wat de LIEFDE van u vraagt!” Zo vervolgen wij onze weg!

4 gedachten over “Lourdes 2018 – Dag 6”

  1. Wat waren wij blij in Hotel Irlande dat jullie ons uit de brand hebben geholpen, we waren onverwachts met 6 rolstoelgasten waarvan vooraf 3 aangemeld waren en 5 zonder begeleiding.. dankzij jullie hebben we een prachtige bedevaart gehad, mijn dank gaat vooral uit naar Maud 1 en jullie dirigente die me zo goed begeleidde naar het toilet tijdens de stadswandeling..
    Super dat jullie ook nog de laatste avond door de stromende regen naar ons kwamen in Hotel Irlande wat hebben we genoten van jullie zang en vooral liefde..

    Liefs en veel groetjes,
    Liesbeth Bartels

  2. Jeugdkring Chrisko,

    Het deed mij ontzettend goed, deels deelgenoot te mogen zijn van jullie groep tijdens Lourdesbedevaart van 1 t/m 6 september. Een fijne groep mensen van alle leeftijden met jullie grote harten op de juiste plaats zittend en geen één uitgesloten. Jeugdgroep Chrisko, jullie zijn goed bezig, van mij allemaal een dubbele vette “CHAPEAU”, hoe kan oprechte welgemeende liefde zo groeien….richting Limburg!

  3. Wat hebben wij een prachtige groep mensen mogen ontmoet. Een groep met eenheid, saamhorigheid, passie voordat gene waarvoor ze staan. Maar ook met gezelligheid en de nodige ontspanning. Jonge mensen ook die zich hebben ingezet voor de vele senioren en minder mobiele bedevaartgangers. Die het geloof op hun manier uitdragen, diepe bewondering daarvoor. Wij hebben nooit kunnen bedenken dat dit (nog) bestaat. Het heeft onze bedevaart een grote meerwaarde gegeven. Heel veel dank daarvoor. Ga vooral door waarmee jullie bezig zijn. Wij spreken oprecht de hoop uit dat alle puzzelstukjes die jullie willen leggen op de juiste plaats in elkaar zullen vallen.
    Met Lourdes groeten,
    Finy, Jessie, Marjo en Guus.

  4. Gaarne wil ik van de gelegenheid gebruik maken om een reactie op de Lourdes-reis Sept. 2018 te geven.
    Het was voor mij de eerste keer en het was indrukwekkend ; en mooi en ook aangrijpend .
    Als ik zag hoe de leid(st)er(s) zich inzetten, in warme harmonie ALLES voor ons regelden was werkelijk indrukwekkend en gaf me soms een brok in de keel.
    MERCI BIEN!

    Tevens was het hard verwarmend hoe de “MEISJES ” ons met alles hielpen en tevens hun mooie stemmen niet te vergeten en een speelse
    en vrolijk cachet eraan gaven……………………..GROTE DANK MEIDEN
    En dan dank aan Weledele Heer Kapelaan R. Blom , voor de waardige en vrome begeleiding en opluistering van de Diensten.
    Ik heb de Heer Kapelaan wat beter leren kennen en ik hoop dat hij niet snel promotie maakt zodat wij hem nog lang in Welten kunnen behouden.
    Hub.

Reacties zijn gesloten.